Nirut Jotilipikara

๏ จำฝังรากฝากหลัง
จำฝากฝั่งสู้ฝน
จำฝากฝ่าธาราสาชล
จำฝากวังเวรวนเวทางค์
 

๏ กระหยิ่มโหย่งโยงหวั่น
ท่านยิ่งหว่านโยงว่าง
ยิ้มหวานโรยทาง
โปรยเมล็ดนางแก่ทาสไท
 

๏ ประทุกประกำพจน์
แด่เด็กผู้เรืองรสผ่องใส
ระโยงยศนายยามฦๅไกล
เยี่ยมใยพระคุณสุนทร
 

๏ เพียงว่ายวุ้งแหวกกอ
ณสระหลวงชูช่อช้อน
ในสระแก้วเลื่อมแพรวรอน ๆ
สิอาวรณ์อาลัยพระพุทธา


.......

ดูการเขียนด้วยขนบเก่าดั้งเดิม